Znacznie lepszym i szybszym rozwiązaniem jest wysłanie gołębia pocztowego. Jedna z południowoafrykańskich firm postanowiła wówczas sprawdzić jak szybko uda się przesłać 4 GB danych Kolego gołąb pocztowy to gołąb pocztowy jest to rasa gołębia. A jansen to linia Jansen to taki hodowca i jego gołębie nazywają się janseny od jego nazwiska tak samo jak mulemans czy aarden. blocked to co nie wiesz jak to się nazywa to jest woskówka większa im gołąb starszy. Zobacz 6 odpowiedzi na pytanie: Nalazłem gołębia najprawdopodbniej pocztowego z obrączka jest zdrowy co mam zrobić na obrączce są numer odezwijcie się cash. Oswojenie i udomowienie gołębia nastąpiło prawdopodobnie pod koniec epoki kamienia łupanego w Fenicji (Azja Mniejsza), tam gołąb uważany był za symbol Asztarty, bogini płodności i miłości. Na Cyprze odkryto starożytne gołębniki, budowane specjalnie dla „świętych gołębi". „Najstarsze dane archeologiczne o gołębiu domowym znajdujemy w historii starożytnego Egiptu. Brugsch na przykład, spośród przedmiotów odkrytych w grobowcach faraonów wymienia obraz przedstawiający gołębie dziobiące nasiona. (…) Rzymski uczony Varro – w I wieku – w swojej słynnej pracy Rerum rusticarum, tom III, po raz pierwszy opisuje dokładnie hodowlę gołębi za swoich czasów." – taki historyczny opis początków hodowli gołębi przeczytać możemy w książce S. Péterfi „Hodowla gołębi”.Dalej odnosząc się do źródła dowiadujemy się, jak szybko hodowla gołębi rozprzestrzeniła się na niemal cały świat. Liczne dowody archeologiczne wskazują, że od zarania dziejów gołąb był towarzyszem człowieka. Aktualnie istnieje bardzo bogaty księgozbiór zagłębiający się w tematykę hodowli gołębi. Hodowcy na całym świecie zrzeszają się, tworzą kluby i stowarzyszenia. Oprócz gołębi pocztowych, które używa się do celów sportowych, nie można zapomnieć o hodowli gołębi mięsnych czy ozdobnych. – Hodowla gołębi pocztowych często przechodzi z pokolenia na pokolenie, przekazywaną w ten sposób pasję można zaobserwować szczególnie na Śląsku. – mówi Krzysztof Rykowski – pocztoweNa stronie internetowej możemy usystematyzować sobie wiadomości na temat samego gołębia pocztowego: „Gołąb pocztowy, zwany również listonoszem, posiada specyficzne właściwości psychiczne i fizyczne. Jego orientacja w przestrzeni umożliwia powrót do gołębnika z odległości dochodzących do 2000 km przy prędkości dochodzącej do 100km/h.(…) Ta rasa gołębi była wykorzystywana głównie do przekazywania informacji. Gołębie pocztowe zasłużyły się podczas drugiej wojny światowej, niektóre z nich zostały odznaczone wysokimi odznaczeniami bojowymi.” Poprosiłam mojego tatę, który jest hodowcą, aby wyjaśnił swoją fascynację tymi zwierzętami – Urzekła mnie inteligencja, wytrwałość i szybkość tych ptaków, natomiast samą pasją zaraziłem się od ojca – mówiWychów i żywienie gołębi pocztowych Gołębie trzymane bywają w gołębnikach różnego typu. W książce S. Péterfi wyróżnione zostają gołębniki: pawilonowe, ogrodowe, strychowe czy słupowe. „Rasowe gołębie hoduje się w gołębnikach urządzonych na strychach (poddaszach) domów lub w pawilonach albo w wolierach zbudowanych w ogrodzie lub na podwórzu.”Mój tata zdecydował się na wybudowanie gołębnika z wolierą. – Pomysł na samą konstrukcję zrodził się po wyszukaniu danych w internecie oraz po podpatrzeniu jak gołębniki wyglądają u innych hodowców – wyjaśnia pasjonat. I tak, usytuowany w ogrodzie, wolnostojący budynek, zaopatrzony w duże okna (aby zapewnić dobrą wentylację oraz naświetlenie), skierowany na południe, wyposażony w ruszta podłogowe stał się domem dla 120 gołębi pocztowych.– Budowanie z płyt wodoodpornych zapewniło niezwykle szybki montaż. – dodaje Krzysztof Rykowski. Dobry hodowca dba o przestrzeń, w której przychodzi żyć jego pupilom. Codzienne czyszczenie gołębników to nie przesada. Osadzający się kurz, nadmiar piór i kału dłużej nie sprzątany może wpływać ujemnie na stan zdrowia ptaków. Na zimę rozdziela się gołębie według płci, alby samce i samice przebywały w odrębnych marca dobiera się pary do kojarzenia. – Jedne pary dobiera się za sprawą pokrewieństwa, inne ze względu na kojarzenie „lotnik z lotnikiem”; pozostałe ptaki mogą dobierać się dowolnie – wyjaśnia hodowca. Pary te wsadza się do odpowiednich przedziałów kojarzeniowych, dając każdemu partnerowi odrębną celę, by zapobiec bójkom, które zdarzają się podczas pierwszych dni po połączeniu gołębi. Po kilku dniach, kiedy bójki ustąpią, a gołębie się „zapoznają”, można je spokojnie zostawić w jednym przedziale. Wówczas ptaki przystępują do kopulacji, w tym samym miejscu samica składa jaja i wspólnie z partnerem wysiaduje je. Gdy młódki hodowlane osiągną wiek 8-10 dni, na jedną ich nogę zakłada się specjalne obrączki rodowe, wykonane zwykle z masy plastycznej lub aluminium, to właśnie te obrączki są nieodłącznym „dowodem osobistym” gołębia. Na podstawie tego swoistego oznaczenia hodowca wie z jakiego kraju pochodzi gołąb, z jakiego oddziału (wiadomości dotyczące okręgów i oddziałów w Polsce można znaleźć na stronie internetowej Polskiego Związku Hodowców Gołębi Pocztowych) rok wyklucia, a także indywidualny numer, który posiada każdy te żywią się wszelkiego rodzaju ziarnem, specjalnie dobieranym przez hodowców. Ważne jest, aby pożywienie wzbogacone było w składniki organiczne w postaci białek, tłuszczów i węglowodanów, składniki mineralne oraz witaminy. Gołębie muszą mieć cały czas dostęp do świeżej i czystej wody, aby uniknąć zanieczyszczenia, ciecz podaje się w specjalnych poidłach. W zimie, wodę należy podgrzewać do temperatury 20-25°C. Nie należy zapominać o specjalnie wydzielonych kąpieliskach dla ptaków, to dzięki nim gołębie mogą się ochłodzić po męczącym locie. Do menu gołębi hodowlanych zaliczyć można słonecznik, rzepak, soczewicę, soję, fasolę, kukurydzę, pszenicę, żyto, owies. W okresie letnim ptaki żerują na łąkach i polach, wydziobując ulubione przez siebie nasiona. Hodowcy szczególnie dbający o gołębie, wzbogacają jadłospis np. o marchewkę, otręby ryżowe, szpinak, drożdże piwowarskie, czy skiełkowaną pszenicę, aby dostarczyć jak najwięcej witamin, potrzebnych do osiągnięcia wysokich wyników w późniejszych gołębi – czyli sport jakich małoWiadomości o historii polskiego gołębiarstwa pocztowego, albo sportowego znaleźć możemy na stronie internetowej PZHGP. Sięgające początków XX wieku zawody, przetrwały do dziś, i co więcej cieszą się coraz większym zainteresowaniem. Organizowane są konkursy polegające na wypuszczaniu ptaków ze wspólnego startu w liczbie od kilkuset do kilku tysięcy z odległości dochodzących czasem do 2000km. Zawody odbywają się w okresie letnim. Przez cały rok, są jednak przygotowywane do tych najważniejszych starć. Specjalne diety, witaminy, to tylko niektóre triki, których używają hodowcy, aby ich pupile osiągnęły jak najwyższe się specjalną listę, która weryfikuje gołębie biorące udział w konkursie, aby nie doszło do żadnych nieścisłości. Każdy ptak dostaje na czas konkursu specjalną, zazwyczaj gumową, dwukolorową obrączkę (lub elektroniczną – zależy od systemu jakim dysponuje hodowca), która będzie dowodem, że gołąb powrócił w danym czasie do właściciela. Danego dnia mają miejsce tzw. „wkładania gołębi”, gdzie hodowcy przywożą daną ilość ptaków przygotowanych do zawodów. Wszystko określone jest specjalnymi wymogami, zasadami, których trzeba się pilnie trzymać. Do takich stałych punktów należy zaliczyć nastawianie zegarów, kontrolne odbicie po 5 minutach od nastawienia oraz plombowanie. Następnie specjalny samochód wiezie gołębie do określonego miejsca, gdzie w danym czasie uwalniane są automatycznie wszystkie ten gołąb, który w jak najszybszym czasie przyleci do swojego hodowcy (decyduje również położenie gołębnika). Zaraz po przylocie następuje zarejestrowanie czasu przylotu gołębia. Jak owa czynność wygląda, zależy od sprzętu jakim dysponuje hodowca. Wyróżnia się zegary ręczne starego typu oraz zegary automatyczne. W tych pierwszych, aby utrwalić czas przylotu gołębia, hodowca zdejmuje mu obrączkę i wkłada ją do zegara, który po odbiciu zapisuje czas przylotu gołębia. W tych nowszych systemach, wszystko dzieje się automatycznie. Hodowca nie musi nawet być nawet w pobliżu gołębnika. Wszystkie zegary są zabezpieczone specjalnymi dniu przylotu gołębi, zazwyczaj wieczorem hodowcy zbierają się znów w danym punkcie, gdzie następuje odbicie kontrolne, którego celem jest wyłonienie ewentualnych błędów zegarowych (przyspieszenie, opóźnienie zegara), zapisywane są wyniki, sprawdzane są plomby przez powołaną do tego celu komisję i w ostateczności wyłaniany jest zwycięzca. Na koniec sezonu przyznawane są puchary, dyplomy, a nawet nagrody pieniężne dla tych najlepszych. Zawody mogą swym zasięgiem obejmować dany okręg lub cały kraj. W tym roku odbył się ogólnokrajowy konkurs Ostenda; gołębie pokonywały dystans niezwykle trudny, ponieważ musiały dolecieć aż z Belgii. Niezwykła orientacja gołębi pocztowych umożliwia powrót do gołębnika z odległości dochodzących do 2000km przy prędkości dochodzących do 100km/h (w zależności od panujących warunków atmosferycznych). Gołębie kierują się kątem padania promieni słonecznych w stosunku do oczu w danej godzinie ich biologicznego zegara, także duży wpływ na ich orientację ma magnetyzm Jak już wcześniej wspomniałem, hodowlą gołębi zaraził mnie mój ojciec – wspomina Krzysztof Rykowski – nie należał on do związku, ale posiadał gołębie od ówcześnie najlepszego hodowcy w okręgu. Z początku wypuszczałem gołębie na własną rękę, później jednak obudził się we mnie duch rywalizacji i chciałem się przekonać czy moje gołębie dadzą sobie radę w pokonywaniu długich dystansów. Postanowiłem się więc zrzeszyć. – Na pytanie czy można rozróżnić gołębie spośród ok. 100 sztuk uzyskałam odpowiedź – uważam, że można; każdy gołąb jest inny,każdy ma swój charakter, ale wiadomo, że te gołębie, które osiągają najlepsze wyniki są faworyzowane i najlepiej rozpoznawalne. – Na koniec może jakaś przygoda, przeżycie, które tkwi w pana pamięci i dotyczy tej niesamowitej pasji? – Miałem gołębia, który wracając z trasy ok. 720 km został upolowany przez sokoła, nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, że gołąb ten został upolowany jakieś 20 km od gołębnika – opowiada hodowca z włocławskiego okręgu. – Dowiedziałem się o tym, ponieważ odzyskałem obrączki kontrolne i rodowe od ludzi, którzy go znaleźli. No cóż, tak to jest, nie zawsze gołębie wracają do domu. – Często zdarza się, że gołębie są łapane przez „pseudo-hodowców”, przycinane są im skrzydła, aby nie mogły powrócić do właściciela; narusza to zasady etyki, ale niestety tak się dzieje nie od dziś. Gołębie stają się również pożywieniem dla drapieżników, wpadają na druty, gubią się. To czy wrócą i czy zaszczycą siebie i właściciela wysokimi wynikami zależy od długoletnich praktyk Péterfi S., Hodowla gołębi, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 19872. stan na dzień stan na dzień zapytał(a) o 18:51 Co zrobić ze znalezionym gołębiem pocztowym? Znalazłam gołębia pocztowego i nie za bardzo wiem jak się nim zaopiekować. Obecnie siedzi u mnie na ogródku pod jakimś krzakiem (spokój cisza nic mu nie grozi, siedzę na tarasie). Dałam mu wody, trochę grochu, okruszków chleba i musli (takie nie słodzone zwykłe zgniecione ziarenka). Jest u mnie od dwóch godzin i teraz zabrał się solidnie za jedzenie. Jak go znalazłam to prawie wogóle nie uciekał. Wygląda normalnie nie ciągnie skrzydłami po ziemi ani nic z tego. Wiem że jest pocztowy bo ma obrączkę. Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2011-08-19 18:57:18 Odpowiedzi chazy odpowiedział(a) o 21:26 Na obrączce powinien być numer tel lub mu w czasie długich lotów czasami się mu nie tylko by nie podchodziły do niego inne cyz tez twoje zwierzęta. hugo10 odpowiedział(a) o 18:53 może go oddaj do jakiegoś gołębiarz pod opieke albo zanieś na policje Doma:P odpowiedział(a) o 18:54 Może odpoczywa ? i skąd wiesz że pocztowy ? On sam sobie poleci . Szybko! Oddaj go do najbliższego ogrodu ornitoologicznego. Moja mam od 20 lat ma ośrodek ornitologiczny w warszawie. Prosze odpisz gdzie mieszkasz jesli mieszkasz w wawie lub jej okolicach chetnie zaopiekuje sie ptakiem. Oto link dla cb:[LINK] Uważasz, że ktoś się myli? lub Dla zwierząt piątek, 11 stycznia 2019 09:05 Hodowla gołębi staje się coraz bardziej popularna, już nie tylko na wsiach, ale też w większych miastach. Niezależnie od tego, czy uprawiana jest w celu zarobkowym, czy po prostu z pasji, warto aby hodowane ptaki były w jak najlepszym zdrowiu i kondycji. Można to osiągnąć przede wszystkim wybierając dla nich odpowiednią karmę. Zdrowa karma dla gołębi Podstawą hodowli gołębi jest dbanie o ich zdrowie, wygląd i witalność. Bez względu na konkretne rasy i ich przeznaczenie, hodowcy powinni zadbać o dobrobyt swojej hodowli, dostarczając zwierzętom bogatą w składniki odżywcze, zbilansowaną karmę dla gołębi najwyższej jakości. Mieszankę wyjściową dostosowuje się do celów, które mają zostać osiągnięte. Jest to podstawa, którą później można urozmaicać, dodając składniki, zmieniając skład, aby jak najbardziej odpowiadała potrzebom hodowli. Utrzymywanie ptaków w dobrym zdrowiu wymaga dużego doświadczenia oraz zaangażowania. W sklepie internetowym oferowana karma ma najlepszy skład i jakość. Producenci są uznani w gołębiarskim świecie, a mieszanki, które proponują, swoim składem i różnorodnością są w stanie zadowolić nawet najbardziej wymagającego hodowcę. Dostarczają one niezbędnych składników odżywczych i minerałów potrzebnych do funkcjonowania. Mieszanki specjalistyczne Odpowiednio dobrana mieszanka warunkuje sukcesy hodowli. Osobniki, karmione od młodości specjalną karmą będą rozwijały się prawidłowo, co zapewni im dobry start w przyszłość. W naszym sklepie znajdują się mieszanki dla młodych gołębi, które takie właśnie efekty zapewnią. Ważne również jest stosowanie odpowiednio ułożonych mieszanek rozpłodowych, które zadbają o odpowiedni poziom wszystkich składników odżywczych i mineralnych. W sklepie hodowcy znajdą również mieszanki przystosowane do każdej pory roku, w tym karmy zimowe, które pomogą ptakom zregenerować się przed sezonem. Dostępne jest również pożywienie o składzie wzmacniającym formę lotową gołębi. Poprawiają one siły witalne oraz przyspieszają regenerację po wysiłku. Gama produktów dostępnych w sklepie zadowoli nawet najbardziej wymagającego hodowcę.

jak rozpoznać dobrego gołębia pocztowego